по́дкуп гл. падкупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дкуп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́дкуп по́дкупы
Р. по́дкупу по́дкупаў
Д. по́дкупу по́дкупам
В. по́дкуп по́дкупы
Т. по́дкупам по́дкупамі
М. по́дкупе по́дкупах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́дкуп, -пу м. по́дкуп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дкуп по́дкуп, -пу м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дкуп, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. падкупляць — падкупіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дкуп м. юрыд., тс. перан. Bestchung f -, -en; Korruptin f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́дкуп Месца ў лесе, дзе стаіць дрэва з вуллем (Сал.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падкупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены; зак.

1. каго (што). Схіліць на свой бок грашамі, падарункамі.

П. сведак.

2. перан., каго (што). Выклікаць чым-н. сімпатыю да сябе.

П. усіх сваёй шчырасцю.

3. што і чаго. Купіць дадаткова ў невялікай колькасці.

П. прыпраў для кансервавання.

|| незак. падкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. по́дкуп, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bribery [ˈbraɪbəri] n. ха́барніцтва; по́дкуп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кару́пцыя, -і, ж.

Подкуп хабарам, прадажнасць службовых асоб, дзяржаўных чыноўнікаў і палітычных дзеячаў.

Барацьба з карупцыяй.

|| прым. карупцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)