повыша́ть несов. павыша́ць; (поднимать) узніма́ць, падыма́ць;

повыша́ть производи́тельность труда́ павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;

повыша́ть урожа́й павыша́ць (узніма́ць) ураджа́й;

повыша́ть интере́с к чему́-л. павыша́ць (узніма́ць) ціка́васць да чаго́е́будзь;

повыша́ть тре́бования павыша́ць патрабава́нні;

повыша́ть по слу́жбе павыша́ць па слу́жбе;

повыша́ть в обще́ственном мне́нии павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) у вача́х грама́дскасці (у грама́дскай ду́мцы);

повыша́ть го́лос павыша́ць го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыша́ць несов.

1. в разн. знач. повыша́ть; поднима́ть;

2. (в должности) повыша́ть;

1, 2 см. павы́сіць;

п. го́ласповыша́ть го́лос;

п. тонповыша́ть тон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повы́сить сов., в разн. знач. павы́сіць; (поднять) узня́ць, падня́ць; см. повыша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвыша́ць несов.

1. подвыша́ть; см. падвы́сіць 1;

2. (в звании, должности) повыша́ть;

3. (цену) набавля́ть, увели́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падыма́ць несов., в разн. знач. поднима́ть, подыма́ть; (цену, требования и т.п. — ещё) повыша́ть; (глаза, руки и т.п. — ещё) возводи́ть, взводи́ть; см. падня́ць;

п. галаву́ — поднима́ть го́лову;

а́й вышэ́й! — поднима́й вы́ше!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узніма́ць несов.

1. в разн. знач. поднима́ть; (уровень чего-л. — ещё) повыша́ть; (непомерно увеличивать — ещё) вздува́ть;

2. (восхвалять) возноси́ть, превозноси́ть;

3. возвыша́ть, возноси́ть;

4. (предлагать для обсуждения) поднима́ть, возбужда́ть;

1-4 см. узня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвыша́ць несов.

1. (строить) возвыша́ть; возводи́ть;

2. (увеличивать) повыша́ть; (цену — ещё) вздува́ть;

3. (придавать более высокое общественное положение или значение) возвыша́ть, поднима́ть;

4. (о голосе) возвыша́ть;

1-4 см. узвы́сіць;

5. перен. (облагораживать) возвыша́ть;

маста́цтва ўзвыша́е чалаве́ка — иску́сство возвыша́ет челове́ка;

у. да нябёс — превозноси́ть до небе́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тон (род. то́ну) м., в разн. знач. тон;

глухі́ т. сэ́рца — глухо́й тон се́рдца;

мажо́рны т. — мажо́рный тон;

сакаві́ты т. віяланчэ́лі — со́чный тон виолонче́ли;

спако́йны т. го́ласу — споко́йный тон го́лоса;

све́тлы т. карці́ны — све́тлый тон карти́ны;

то́нам вышэ́й (ніжэ́й)муз., перен. то́ном вы́ше (ни́же);

задава́ць т. — задава́ть тон;

тра́піць у т. — попа́сть в тон;

павыша́ць т.повыша́ть тон;

зба́віць т. — сба́вить тон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́лос в разн. знач. го́лас, -су м.;

вдали́ послы́шался го́лос удалечыні́ пачу́ўся го́лас;

высо́кий го́лос высо́кі го́лас;

рома́нс для двух голосо́в рама́нс для двух галасо́ў;

го́лос кри́тики го́лас кры́тыкі;

пра́во го́лоса пра́ва го́ласу;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

подня́ть го́лос в защи́ту узня́ць го́лас у абаро́ну;

го́лос в го́лос го́лас у го́лас;

пода́ть го́лос пада́ць го́лас;

во весь го́лос на ўвесь го́лас;

в оди́н го́лос у адзін го́лас;

повыша́ть го́лос (на кого) павыша́ць го́лас (на каго);

не свои́м го́лосом (крича́ть) не сваі́м го́ласам (крыча́ць);

с чужо́го го́лоса з чужо́га го́ласу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́лас, -су м., в разн. знач. го́лос;

удалечыні́ пачу́ўся г. — вдали́ послы́шался го́лос;

высо́кі г. — высо́кий го́лос;

рама́нс для двух галасо́ў — рома́нс для двух голосо́в;

г. кры́тыкі — го́лос кри́тики;

пра́ва ~су — пра́во го́лоса;

раша́ючы г. — реша́ющий го́лос;

адда́ць г. — отда́ть го́лос;

пазба́віць ~су — лиши́ть го́лоса;

стра́та галасо́ў — (в результате выборов) потеря́ голосо́в;

пада́ць г. — пода́ть го́лос;

не падава́ць ~су — не подава́ть го́лоса;

г. у г. — го́лос в го́лос;

на ўвесь г. — во весь го́лос;

у адзі́н г. — в оди́н го́лос;

не сваі́м ~сам (крыча́ць) — не свои́м го́лосом (крича́ть);

крыча́ць не́мым (дурны́м) ~сам — крича́ть благи́м ма́том; реве́ть белу́гой;

павыша́ць г. — (на каго) повыша́ть го́лос (на кого);

падня́ць (узня́ць) г. — подня́ть го́лос;

пада́ць г. — пода́ть го́лос;

пада́ць г. — (за каго, што) пода́ть го́лос (за кого, что);

сарва́ць г. — сорва́ть го́лос;

магі́льны г. — моги́льный го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)