поволочи́ться

1. (потаскаться) павалачы́цца; пацяга́цца; (долго, неоднократно) разг. папацяга́цца;

2. (поухаживать) разг., уст. пазаляца́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павалачы́цца сов., разг.

1. поскита́ться, поброди́ть, потаска́ться;

2. (поухаживать без серьёзных намерений) поволочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаляца́цца (да каго) сов. (нек-рое время) поуха́живать (за кем), поволочи́ться (за кем), приуда́рить (за кем); полюбе́зничать (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папацяга́цца I сов., разг. (долго, неоднократно)

1. потаска́ться, поброди́ть; поскита́ться;

2. потаска́ться; поволочи́ться

папацяга́цца II несов. (нек-рое время) потя́гиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацягну́цца сов.

1. в разн. знач. потяну́ться; (протащиться волоком — ещё) поволочи́ться;

у́лася бяско́нцае по́ле — потяну́лось бесконе́чное по́ле;

у́ўся або́з — потяну́лся обо́з;

у́лася до́ўгая гу́тарка — потяну́лась дли́нная бесе́да;

вяро́ўка ~ну́лася — верёвка потяну́лась (поволочи́лась);

2. (медленно пойти) потяну́ться, поплести́сь, побрести́;

3. (медленно поехать) потяну́ться, потащи́ться;

4. (вытянуться, расправляя, руки, ноги, корпус) потяну́ться;

ён прачну́ўся і не́калькі разо́ў ~ну́ўся — он просну́лся и не́сколько раз потяну́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)