пово́зка паво́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повозка

Том: 25, старонка: 62.

img/25/25-062_0297_Повозка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

паво́зка ж. пово́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

земляво́зка ж. (повозка) граба́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калёсы (род. калёс) ед. нет теле́га ж., пово́зка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

граба́рка обл.

1. (женщина-землекоп) граба́рка, -кі ж.;

2. (повозка) земляво́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ры I прил. ка́рий

ка́ры II, -аў сущ., ед. нет больша́я пово́зка для перево́зки гру́зов; дро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прице́п м.

1. (действие) спец. прычэ́пка, -кі ж., прычэ́пліванне, -ння ср.;

2. (повозка, вагон) прычэ́п, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́да I ж.

1. (крытая повозка) киби́тка;

2. (в повозке) верх м.

бу́да II ж., уст. (вид лесных промыслов) бу́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кош (род. каша́) м.

1. корзи́на ж.; луко́шко ср.;

2. (повозка) ку́зов;

3. (на мельнице) ковш;

◊ назва́ўся груздо́м, лезь у к. — посл. назва́лся груздём, полеза́й в ку́зов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)