повиля́ть сов., прям., перен. павіля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павіля́ць сов., прям., перен. повиля́ть;

саба́ка ~ля́ў хвасто́м — соба́ка повиля́ла хвосто́м;

не ка́жа адра́зу, а лю́біць п. — не говори́т сра́зу, а лю́бит повиля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)