пове́са уст.
1. гуля́ка, -кі м.; ві́сус, -са м.; (озорник) гарэ́за, -зы м.; сваво́льнік, -ка м.;
2. (волокита) залётнік, -ка м., валацу́га, -гі м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарэ́знік м. озорни́к; шалу́н; сорване́ц, прока́зник, бедоку́р; пове́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ві́сус м., разг. сорване́ц, сорвиголова́, оголе́ц; пове́са, лоботря́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валацу́га м., прост., бран.
1. бродя́га;
2. (любитель поухаживать) волоки́та, пове́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дураслі́вец, -лі́ўца м. шалу́н, озорни́к, сорване́ц, егоза́, баловни́к, ба́ловень; (о взрослых — ещё) пове́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сваво́льнік м.
1. шалу́н, прока́зник, озорни́к, баловни́к;
2. (своевольный человек) своево́льник; стропти́вец;
3. пове́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарэ́за м. и ж. (о мужчине) озорни́к, шалу́н; сорване́ц, прока́зник, бедоку́р; пове́са; (о женщине) озорни́ца, шалу́нья; прока́зница, бедоку́рка; резву́нья, резву́шка; егоза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ато́рва ’вісус, гультай’ (Нас., Гарэц., Бяльк., Юрч.). Рус. маск. оторва, оторвиголова ’тс’. Параўн. сарвігалава; рус. сорванец, сорвиголова, укр. урвиголова, урвитель, зірвиголова. Паралелі шыбенік ’нягоднік’ (< ’павешаны’), укр. шибеник ’гультай’, польск. wisus, магчыма, рус. повеса з аналагічным пераасэнсаваннем даюць магчымасць прыняць як дапушчальнае этымалагічнае тлумачэнне Насовіча, 377: «нібы сарваўся з шыбеніцы». Магчыма і іначай: параўн. рус. сорваться с цепи, бел. дыял. сарвілаўшчына ’беднасць з-за ляноты’; рус. хоть голову оторви і інш. Так ці інакш аторва, сарвігалава адлюстроўваюць корань дзеяслова рв‑аць (гл.), у дадзеным выпадку з прэфіксам ато‑ (*otъ‑); утворана слова як бязафіксны назоўнік ад дзеяслова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)