поби́ть сов., в разн. знач. пабі́ць, (много, неоднократно) папабіва́ць, папабі́ць; (избить) набі́ць;

поби́ть реко́рд пабі́ць рэко́рд;

поби́ть посу́ду пабі́ць по́суд;

поби́ть кого́ пабі́ць каго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побить

Том: 24, старонка: 421.

img/24/24-421_2220_Побить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

побива́ть несов. біць; см. поби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палупцава́ць сов., разг. посе́чь, поби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

постега́ть​I сов. (побить) разг. пасцяба́ць, пахваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настега́ть​II сов., разг. (побить) насцяба́ць, нахваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддуба́сіць сов., прост. (побить) отколоти́ть, отдуба́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папабі́ць сов. (много, неоднократно) поби́ть; попоро́ть, посе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отду́ть сов.

1. ададзьму́ць;

2. прост. (побить) набі́ць, адлупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́свенціць сов.

1. рел. освяти́ть;

2. прост. (побить) отхлеста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)