пні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пні́сты пні́стая пні́стае пні́стыя
Р. пні́стага пні́стай
пні́стае		 пні́стага пні́стых
Д. пні́стаму пні́стай пні́стаму пні́стым
В. пні́сты (неадуш.)
пні́стага (адуш.)		 пні́стую пні́стае пні́стыя (неадуш.)
пні́стых (адуш.)
Т. пні́стым пні́стай
пні́стаю		 пні́стым пні́стымі
М. пні́стым пні́стай пні́стым пні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пні́сты пни́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа пнёў. Хутка .. [салдатам] трапіўся пністы расцяроб з высокай да калень папараццю. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пни́стый пні́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stubby

[ˈstʌbi]

adj.

1) прыса́дзісты; каржакава́ты (пра чалаве́ка); каро́ткі й таўсты́

2) шчаці́ністы, са шчаці́най

a stubby beard — шчаці́ністая барада́

3) іржы́сты; пні́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)