Verbum

анлайнавы слоўнік

Мінскі завод абліцовачных пліт з натуральнага каменю

т. 10, с. 438

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пліта́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пліта́	плі́ты пліты́
Р.	пліты́	плі́т
Д.	пліце́	плі́там
В.	пліту́	плі́ты пліты́
Т.	пліто́й пліто́ю	плі́тамі
М.	пліце́	плі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

электрапліта́, -ы́, ДМ -ліце́, мн. -плі́ты і (з ліч. 2, 3, 4) -пліты́, -пліт, ж.

Пліта (у 2 знач.), якая працуе на элекграэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжпаве́рхавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж паверхамі. Міжпаверхавыя перакрыцці. □ Міжпаверхавыя і міжкватэрныя перагародкі манціравалі з гіпсавых пліт. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальме́ны, ‑аў; адз. дальмен, ‑а, м.

Старажытныя пахавальныя збудаванні з вялікіх каменных пліт, пастаўленых вертыкальна і накрытых адной гарызантальнай.

[Фр. dolmen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асле́плы, ‑ая, ‑ае.

Які аслеп, стаў сляпым. Мядзяных сонцаў кроплі зграбае ў шапку з пліт аслеплы ў Севастопалі хрыпаты інвалід. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пліты (у 1 знач.). // Зроблены з пліт. Плітачная падлога. // Прыгатаваны ў форме плітак. Плітачны чай. Плітачны шакалад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саркафа́г, ‑а, м.

У старажытных народаў — грабніца ў выглядзе труны (звычайна з каменя). У храме знайшлі старажытныя саркафагі, складзеныя з гладкіх каменных пліт. Штыхаў.

[Грэч. sarkophagos — літаральна пажыральнік мяса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліта́, -ы́, ДМ пліце́, мн. пліты і (з ліч. 2, 3, 4) пліты́, пліт, ж.

1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.

Гранітная п.

2. Кухонная печ з канфоркамі.

Газавая п.

Кухонная п.

|| памянш. плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калізія,

сутыкненне вялізных літасферных пліт або кантынентаў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)