Плі́скі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Плі́скі
Р. Плі́сак
Плі́скаў
Д. Плі́скам
В. Плі́скі
Т. Плі́скамі
М. Плі́сках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пліскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пліскі́ пліска́я пліско́е пліскі́я
Р. пліско́га пліско́й
пліско́е		 пліско́га пліскі́х
Д. пліско́му пліско́й пліско́му пліскі́м
В. пліскі́ (неадуш.)
пліско́га (адуш.)		 пліску́ю пліско́е пліскі́я (неадуш.)
пліскі́х (адуш.)
Т. пліскі́м пліско́й
пліско́ю		 пліскі́м пліскі́мі
М. пліскі́м пліско́й пліскі́м пліскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пліскі раён

т. 12, с. 429

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пліскі раён 6/559; 9/55

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пліскі падпольны райком КП(б)Б 6/188; 8/487; 9/59

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плі́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плі́ска плі́скі
Р. плі́скі плі́сак
Д. плі́сцы плі́скам
В. плі́ску плі́сак
Т. плі́скай
плі́скаю		 плі́скамі
М. плі́сцы плі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плі́ска, ‑і, ДМ плісцы; Р мн. ‑сак; ж.

Невялікая пералётная птушка з доўгім хвастом атрада вераб’іных. Скачуць, нібы на спружынах, вёрткія шэрыя пліскі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́дыш, ‑а, м.

Дзіця, якое падкінута чужым людзям. Усынавіць падкідыша. // Пра птушак. Зязюля даволі буйная птушка, а выседжваюць яе яйкі часцей за ўсё дробныя птушкі — пеначкі, пліскі, малінаўкі. Калі з яек вылупліваюцца птушаняты, сярод іх знаходзіцца і падкідыш. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́таўка, ‑і, ДМ ‑таўцы; Р мн. ‑тавак; ж.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’іных. Вясной і летам тут [на канале] чуюцца песні салаўя, шчабятанне ластавак, сітавак. «Звязда». Скачуць, нібы на спружынках, вёрткія шэрыя пліскі. Тут называюць іх яшчэ .. сітаўкамі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДЗІ́СЕНСКІ РАЁН,

адм.-тэр. адзінка на Беларусі ў 1940—59. Утвораны 15.1.1940 у Вілейскай вобл. Цэнтр — г. Дзісна. 12.10.1940 падзелены на 12 сельсаветаў. Пл. 800 км​2, 1 горад і 560 сельскіх нас. пунктаў (1947). З 20.9.1944 у Полацкай, з 8.1.1954 у Маладзечанскай абласцях. Скасаваны 3.10.1959, тэр. перададзена ў Міёрскі і Пліскі р-ны.

т. 6, с. 118

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)