плі́нтус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плі́нтус плі́нтусы
Р. плі́нтуса плі́нтусаў
Д. плі́нтусу плі́нтусам
В. плі́нтус плі́нтусы
Т. плі́нтусам плі́нтусамі
М. плі́нтусе плі́нтусах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плі́нтус м., в разн. знач. пли́нтус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плі́нтус, ‑а, м.

Вузкая планка, рэйка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной. Абмацаў Зыгмусь усе дошкі ў падлозе. Яны былі тоўстыя і шчыльна прыбіты плінтусам. Колас. // Выступ у выглядзе вузкай палоскі пры аснове будынка, печы, калоны і пад.

[Ад грэч. plinthos — цэгла, пліта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі́нтус м. буд. Léiste f -, -n, Plínthe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плі́нтус

(гр. plinthos = цэгла, пліта)

1) вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж сцяной і падлогай;

2) вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Плі́нтус ’планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной’ (ТСБМ, Касп., Сцяшк. Сл.). Праз рус. пли́нтус (з XIX ст.) з лац. plinthis, plinthus ’ніжняя частка п’едэстала калоны’, ’карніз будынка звонку’, якія са ст.-грэч. πλίνθος ’цэгла’, (пазней) ’плітка’. Значэнне ’карніз’ спрыяла семантычнаму пераходу, параўн. плі́нтус ’перакладзіна над вушакамі’ (хоцім., ЛА, 4).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

baseboard [ˈbeɪsbɔ:d] n. AmE плі́нтус; лі́штва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skirting board [ˈskɜ:tɪŋbɔ:d] n. BrE плі́нтус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пли́нтус в разн. знач. плі́нтус, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)