назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Пля́цаў | |
| Пля́цам | |
| Пля́цамі | |
| Пля́цах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Пля́цаў | |
| Пля́цам | |
| Пля́цамі | |
| Пля́цах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
пля́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пля́ц | ||
| пля́ца | пляцо́ў | |
| пля́цу | пляца́м | |
| пля́ц | ||
| пля́цам | пляца́мі | |
| пляца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пляц, -а,
1. Зямля пад сядзібай, агародам.
2. Прызначаная для забудовы тэрыторыя ў горадзе або вёсцы.
3. Плошча для ваенных парадаў і страявых заняткаў (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
subdivide
1) разьдзяля́ць, дзялі́ць
2) падзяля́ць (зямлю́ на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ры́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і рыначны (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здагна́ць, ‑ганю, ‑гоніш, ‑гоніць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператрыво́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляц, ‑а,
1. Зямля пад сядзібай, сядзіба.
2. Вялікая незабудаваная тэрыторыя ў горадзе або вёсцы, прызначаная для якой‑н. мэты.
3.
[Ням. Platz.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца;
Стаць у строй, размясціцца ў нейкім парадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)