пля́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што.

1. Пакідаць плямы на чым-н.

2. перан. Ганьбіць, знеслаўляць.

П. рэпутацыю.

|| зак. спля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены і запля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены.

|| наз. пля́мленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пля́міць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пля́млю пля́мім
2-я ас. пля́міш пля́міце
3-я ас. пля́міць пля́мяць
Прошлы час
м. пля́міў пля́мілі
ж. пля́міла
н. пля́міла
Загадны лад
2-я ас. пля́м пля́мце

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пля́міць несов.

1. па́чкать, пятна́ть, мара́ть;

п. суке́нку — па́чкать (пятна́ть) пла́тье;

2. перен. (позорить) пятна́ть; мара́ть; черни́ть;

п. до́брае імя́ — пятна́ть (мара́ть, черни́ть) до́брое и́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак., каго-што.

1. Пакрываць плямамі, пакідаць плямы на чым‑н. Сінечу летняга неба плямілі блуклівыя хмаркі. Сабаленка.

2. перан. Ганьбіць, знеслаўляць. [Нядбайлы] плямяць усё дэпо, падрываюць дасягнутае перадавікамі. Шынклер. Як не хочацца пляміць імя яе [маці], нават успамінаючы яго ў гэтых змрочных і гнусных скляпеннях. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пля́міць beflécken vt, beschmútzen vt, durch den Schmutz zíehen*; besúdeln vt;

пля́міць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запля́міць гл. пляміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спля́міць гл. пляміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запля́мліваць несов., см. пля́міць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятни́ть несов., разг. пля́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́міцца, ‑міцца; незак.

1. Пакрывацца плямамі.

2. Зал. да пляміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)