плюндрава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плюндру́ю |
плюндру́ем |
| 2-я ас. |
плюндру́еш |
плюндру́еце |
| 3-я ас. |
плюндру́е |
плюндру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
плюндрава́ў |
плюндрава́лі |
| ж. |
плюндрава́ла |
| н. |
плюндрава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
плюндру́й |
плюндру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
плюндру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ *Плюндраваць, ст.-бел. плюидровати ’рабаваць’ запазычана са ст.-польск. plundrować ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 41).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verhéeren
vt cпусташа́ць, вынішча́ць, плюндрава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)