плюга́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. плюга́васць
Р. плюга́васці
Д. плюга́васці
В. плюга́васць
Т. плюга́васцю
М. плюга́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плюга́васць ж., разг., пренебр. плюга́вость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плюга́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць плюгавага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюга́вы, -ая, -ае (разм., пагард.).

Мізэрны, худы, нікчэмны з выгляду.

|| наз. плюга́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плюга́вость разг. плюга́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)