плыву́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плыву́нны плыву́нная плыву́ннае плыву́нныя
Р. плыву́ннага плыву́ннай
плыву́ннае		 плыву́ннага плыву́нных
Д. плыву́ннаму плыву́ннай плыву́ннаму плыву́нным
В. плыву́нны (неадуш.)
плыву́ннага (адуш.)		 плыву́нную плыву́ннае плыву́нныя (неадуш.)
плыву́нных (адуш.)
Т. плыву́нным плыву́ннай
плыву́ннаю		 плыву́нным плыву́ннымі
М. плыву́нным плыву́ннай плыву́нным плыву́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плыву́н, -у́, м.

Глеісты, пясчаны ці суглінкавы слой падглебы, насычаны вадой і таму здольны расплывацца.

|| прым. плыву́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плыву́нный плыву́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)