плутуха́ць
‘блытаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плутуха́ю |
плутуха́ем |
| 2-я ас. |
плутуха́еш |
плутуха́еце |
| 3-я ас. |
плутуха́е |
плутуха́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
плутуха́ў |
плутуха́лі |
| ж. |
плутуха́ла |
| н. |
плутуха́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
плутуха́й |
плутуха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
плутуха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Плутуха́ць ’ілгаць’, ’заблытваць’, ’бадзяжнічаць’, шушукацца ’заблытвацца ў чым-н.’, ’блытацца’, ’выбірацца з цяжкай сітуацыі’, ’круціцца каля каго-н.’ (Нас.), плутуханьие ’блытаніна’ (Юрч. Вытв.); рус. смал. плутухаться ’бадзяцца без мэты’, ’ледзь перасоўвацца, заплятацца (пра ногі)’. Лексема ўтворана пры дапамозе экспрэсіўна^ суф. ‑ух‑а‑ ад тушаць (гл.). Параўн. рус.: вершухаться, вертугаться ’круціцца, вярцецца’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)