плуто́нг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плуто́нг |
плуто́нгі |
| Р. |
плуто́нга |
плуто́нгаў |
| Д. |
плуто́нгу |
плуто́нгам |
| В. |
плуто́нг |
плуто́нгі |
| Т. |
плуто́нгам |
плуто́нгамі |
| М. |
плуто́нгу |
плуто́нгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плуто́нг
(польск. pluton)
1) невялікае падраздзяленне рускай пяхоты ў 18 ст.;
2) групоўка размешчаных побач гармат аднолькавага калібру на караблі ў 19 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)