Плуто́н м., астр. Плуто́н

плуто́н, -ну м., геол. плуто́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плуто́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Плуто́н
Р. Плуто́на
Д. Плуто́ну
В. Плуто́н
Т. Плуто́нам
М. Плуто́не

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плуто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плуто́н
Р. плуто́ну
Д. плуто́ну
В. плуто́н
Т. плуто́нам
М. плуто́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Плуто́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Плуто́н
Р. Плуто́на
Д. Плуто́ну
В. Плуто́на
Т. Плуто́нам
М. Плуто́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плуто́н геол. плуто́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плуто́н астр. Плуто́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плуто́н, ‑а, м.

1. Спец. Агульная назва розных глыбінных вывергнутых парод.

2. (з вялікай літары). Назва самай далёкай ад Сонца планеты сонечнай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плутон,

бог падземнага царства.

т. 12, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Плутон,

планета Сонечнай систэмы.

т. 12, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плутон,

магматычны масіў у верхніх слаях зямной кары.

т. 12, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)