пломень

Том: 24, старонка: 375.

img/24/24-375_2026_Пломень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

◎ Пло́мень, томяць ’полымя’ (Нас.; смарг., ЛА, 4). Яшчэ ст.-бел. пламень, пломянь, якія са ст.-польск. płomień (Булыка, Лекс. запазыч.; Мацкевіч, Сл. ПЗБ, 4, 14), якое з прасл. *polтуу Р.скл. роітепе (< позняе і.-е. *pol‑men) > бел. полымя (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)