Verbum

анлайнавы слоўнік

плея́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	плея́да
Р.	плея́ды
Д.	плея́дзе
В.	плея́ду
Т.	плея́дай плея́даю
М.	плея́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плея́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (высок.).

1. Група выдатных дзеячаў пэўнай эпохі ў якой-н. галіне культуры, навукі.

П. выдатных пісьменнікаў.

2. (з вялікай літары), мн. Плея́ды, Плея́д. Вялікая колькасць яркіх зорак у сузор’і Цяльца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плея́да ж. плея́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плея́да книжн. плея́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плея́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Група выдатных дзеячаў у якой‑н. галіне пэўнай эпохі, звязаных агульнасцю поглядаў, задач і пад. Дзям’ян Бедны належыць да слаўнай плеяды пачынальнікаў новай, сацыялістычнай літаратуры. «Полымя».

[Грэч. pleias — назва групы з сямі старажытнагрэчаскіх паэтаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плея́да

(ад гр. Pleias, -ados = назва сузор’я)

група выдатных дзеячаў навукі, культуры адной эпохі, аднаго напрамку (напр. п. пачынальнікаў беларускай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плея́да

(гр. Pleias, -ados = назва групы з сямі старажытнагрэчаскіх паэтаў-трагікаў)

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

constellation [ˌkɒnstəˈleɪʃn] n.

1. сузо́р’е

2. fml плея́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plejada

ж. плеяда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

constellation

[,kɑ:nstəˈleɪʃən]

1) Astr. сузо́р’е n.

2) плея́да f.

a constellation of scholars — плея́да вучо́ных

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)