плеска́ть несов.

1. (о волнах, море и т. п.) плёскаць, (с силой) біць;

пле́щут холо́дные во́лны плёскаюць хало́дныя хва́лі;

плеска́ть вёслами плёскаць вёсламі;

ры́ба пле́щет хвосто́м ры́ба плёскае хвасто́м;

2. (резко, отрывисто ударяя) пля́скаць, плёскаць;

плеска́ть в ладо́ши пляска́ць (плёскаць) дало́нямі;

3. (на кого, что) плю́хаць; (брызгать) пы́рскаць;

мальчи́шки, купа́ясь, пле́щут друг на дру́га хлапчукі́, купа́ючыся, плю́хаюць (пы́рскаюць) адзі́н на аднаго́;

4. (проливать) плю́хаць;

плеска́ть на пол плю́хаць на падло́гу;

5. (колеблясь в воздухе — о парусах и т. п.) перен. паласка́цца;

в во́здухе пле́щут фла́ги у паве́тры пало́шчуцца сцягі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плёскаць несов. (о волнах) плеска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пялёскаць несов., обл. (водой) плеска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узліва́ць несов. плеска́ть, налива́ть; см. узлі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плёсь — пра выліванне — ’пяюх!’, пра плясканне (у ладкі) (мсцісл., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. плесь! — для абазначэння хуткага руху (ад плескать), смал. выдра плесь хвостом, польск. plusk! ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заплеска́ть сов.

1. (залить) заплю́хаць; залі́ць;

2. (начать плескать) заплю́хаць, пача́ць плю́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляска́ць I несов., в разн. знач. плеска́ть;

вада́ пле́шча ў бе́раг — вода́ пле́щет о бе́рег;

п. пра́нікам — плеска́ть валько́м;

◊ п. языко́м — трепа́ть языко́м

пляска́ць II несов. плю́щить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плю́хаць несов.

1. в разн. знач. плеска́ть; (выливать с шумом — ещё) бу́хать;

2. (издавать звук, взметнув в воде вверх) вспле́скивать; плеска́ть;

3. ли́ться, хлеста́ть;

4. прост. (падать в грязь, воду) шлёпаться, плю́хаться, плю́хать;

5. прост. (ударять) шлёпать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабу́хаць несов., разг.

1. (с шумом бросать, плескать) бу́хать, у́хать;

2. (издавать звук; раздаваться — о звуке) бу́хать, ба́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заплю́хаць сов.

1. заплеска́ть; забры́згать;

з. падло́гу — заплеска́ть пол;

з. суке́нку — забры́згать пла́тье;

2. разг. (начать плескать) заплеска́ть, заплеска́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)