пла́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пла́стыка
Р. пла́стыкі
Д. пла́стыцы
В. пла́стыку
Т. пла́стыкай
пла́стыкаю
М. пла́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сукупнасць мастацтваў, якія ствараюць аб’ёмныя формы (скульптура, разьба; спец.).

2. Мастацтва рытмічных і грацыёзных рухаў цела.

3. Тое, што і пластычнасць (гл. пластычны ў 4 знач.).

|| прым. пласты́чны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́стыка ж., в разн. знач. пла́стика;

анты́чная п. — анти́чная пла́стика;

уро́к ~кі — уро́к пла́стики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Уменне ствараць мастацкія вобразы ў форме фігур; скульптура. // Творы гэтага мастацтва.

2. Мастацтва рытмічных і грацыёзных рухаў чалавечага цела, блізкіх да танцаў. Пластыка рухаў. □ Сапраўдныя танцы — гэта прыгажосць, пластыка рухаў, гэта песня, выказаная палётам прыгожага чалавечага цела. Навуменка.

[Грэч. plastikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пластыка, гл. Скульптура

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пластыка (эстэт.) 3/216; 8/463

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пластыка

т. 12, с. 410

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пла́стыка ж.

1. маст. Plstik f -, Bldhauerkunst f -;

2. (рухі) Plstik f -; plstische Bewgungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

-пластыка

(гр. plastike = лепка, скульптура)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з аднаўленчай хірургіяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пла́стыка

(н.-лац. plastica, ад гр. plastike)

1) мастацтва, якое стварае вобразы шляхам лепкі, разьбярства і інш.;

2) эстэтычная выразнасць аб’ёмнай фігуры, гарманічнасць і грацыёзнасць рухаў цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)