пласкаго́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пласкаго́рны |
пласкаго́рная |
пласкаго́рнае |
пласкаго́рныя |
| Р. |
пласкаго́рнага |
пласкаго́рнай
пласкаго́рнае |
пласкаго́рнага |
пласкаго́рных |
| Д. |
пласкаго́рнаму |
пласкаго́рнай |
пласкаго́рнаму |
пласкаго́рным |
| В. |
пласкаго́рны (неадуш.)
пласкаго́рнага (адуш.) |
пласкаго́рную |
пласкаго́рнае |
пласкаго́рныя (неадуш.)
пласкаго́рных (адуш.) |
| Т. |
пласкаго́рным |
пласкаго́рнай
пласкаго́рнаю |
пласкаго́рным |
пласкаго́рнымі |
| М. |
пласкаго́рным |
пласкаго́рнай |
пласкаго́рным |
пласкаго́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пласкаго́рны плоского́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пласкаго́рны, ‑ая, ‑ае.
Уласцівы пласкагор’ю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пласкаго́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.
Мясцовасць, размешчаная высока над узроўнем мора, з раўніннай або злёгку хвалістай паверхняй.
|| прым. пласкаго́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плоского́рный геогр. пласкаго́рны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)