планшэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).

Тое, што і планшэт (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планшэ́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. планшэ́тка планшэ́ткі
Р. планшэ́ткі планшэ́так
Д. планшэ́тцы планшэ́ткам
В. планшэ́тку планшэ́ткі
Т. планшэ́ткай
планшэ́ткаю		 планшэ́ткамі
М. планшэ́тцы планшэ́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

планшэ́тка ж. планше́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

планшэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і планшэт (у 1, 3 знач.). — Добра, заставайся са мной, — сказаў Дулеба да Міколы і дастаў з планшэткі карту. Шчарбатаў. Планшэтку можна было раскласці, як сшытак, а потым скласці назад і зашпіліць на раменьчык. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планшэ́тка ж. разм. спец.

1. Planchette [plã:´ʃɛtə] f -, -n; Zéichenunterlage f -, -n, Zéichenbrett n -(e)s, -er;

2. разм. гл. планшэт

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

планше́тка планшэ́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)