пла́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пла́нкавы пла́нкавая пла́нкавае пла́нкавыя
Р. пла́нкавага пла́нкавай
пла́нкавае		 пла́нкавага пла́нкавых
Д. пла́нкаваму пла́нкавай пла́нкаваму пла́нкавым
В. пла́нкавы (неадуш.)
пла́нкавага (адуш.)		 пла́нкавую пла́нкавае пла́нкавыя (неадуш.)
пла́нкавых (адуш.)
Т. пла́нкавым пла́нкавай
пла́нкаваю		 пла́нкавым пла́нкавымі
М. пла́нкавым пла́нкавай пла́нкавым пла́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́нкавы пла́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да планкі; планачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)