плаку́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плаку́н
Р. плакуну́
Д. плакуну́
В. плаку́н
Т. плакуно́м
М. плакуне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плаку́н, см. плаку́н-трава́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаку́н, -ну́ м., см. плаку́н-трава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаку́н, ‑а, м.

Тое, што і плакун-трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Плаку́н 4 ’човен’ (Яўс.), рус. наўг. плаву́н ’вялікая рыбацкая лодка, за якой ззаду ідуць (’плывуць’) рыбалоўныя сеткі’. Да прасл. *рla© > ь < *plavitL гл. плавіць (Талстой, Геогр., 175), параўн. серб.-харв. дыял. плав ’судна, лодка’.

◎ Плаку́н 5 дрыгва, зыбаўка на балоце, каля возера’ (полац., ЛА, 2), ’топкае балота’ (пін., ЛА, 2). Да плаў i̯ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плаку́н-трава́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. плаку́н-трава́
Р. плаку́н-травы́
Д. плаку́н-траве́
В. плаку́н-траву́
Т. плаку́н-траво́й
плаку́н-траво́ю
М. плаку́н-траве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плаку́н-трава́, -ы́, ж.

Шматгадовая травяністая расліна, якая выкарыстоўваецца ў народнай медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаку́н-трава́ ж., бот. плаку́н-трава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плакун-трава

т. 12, с. 404

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плаку́н-трава́ бот., фольк. чальча́к, -ку́ м., плаку́н-трава́, -вы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)