плакадо́нты

(н.-лац. placodontia)

атрад вымерлых марскіх паўзуноў падкласа сінаптазаўраў, якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плакадо́нт

‘вымерлы марскі паўзун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плакадо́нт плакадо́нты
Р. плакадо́нта плакадо́нтаў
Д. плакадо́нту плакадо́нтам
В. плакадо́нта плакадо́нтаў
Т. плакадо́нтам плакадо́нтамі
М. плакадо́нце плакадо́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)