Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пладаві́ты, -ая, -ае.
1. Які хутка размнажаецца, нараджае вялікае патомства.
Трусы вельмі пладавітыя.
2.перан. Які многа піша, напісаў многа твораў, даследаванняў.
П. пісьменнік.
|| наз.пладаві́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пладаві́тыпрям., перен. плодови́тый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пладаві́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Які дае многа пладоў (у 1 знач.). Каб была пладавітай зямля, Каб гарэлі зарніцы над краем, Каб радзіма мая расцвіла Багацейшым у свеце ўраджаем, Мы сабралі палоскі-шнуры У адно, у шырокае поле.Астрэйка.// Які хутка размнажаецца, нараджае вялікае патомства. Трусы вельмі пладавітыя.
2.перан. Які напісаў многа мастацкіх ці навуковых твораў. Прынамсі, у галіне, у якой ён [Шчакаціхін] працаваў, Беларусь таго часу не мела больш пладавітага і больш самаадданага працаўніка.Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пладаві́ты frúchtbar; produktív
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
płodny
плодны, пладавіты; плённы;
płodny pisarz — пладавіты пісьменнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)