питьё

1. (действие) піццё, -цця́ ср.;

го́дный для питья́ прыго́дны (прыда́тны) для піцця́;

2. (напиток) пітво́, -ва́ ср.; (пойло) по́йла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пітво́ ср. (напиток) питьё;

ве́нскае п.фарм. ве́нское питьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піццё собир., ср. питьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́нскі ве́нский;

в. стул — ве́нский стул;

~кае пітво́фарм. ве́нское питьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угоще́ние ср.

1. (действие) пачасту́нак, -нку м.; разг. пачо́стка, -ткі ж.; неоконч. частава́нне, -ння ср.;

2. (пища, питьё) пачасту́нак, -нку м.; разг. пачо́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напи́ток м. напі́так, -тку м., напо́й, -ю м.; (алкогольный) обл. тру́нак, -нку м.; (питьё) пітво́, -ва ср.;

прохлади́тельные напи́тки прахаладжа́льныя напі́ткі (напо́і);

спиртны́е напи́тки спіртны́я напі́ткі (напо́і);

кре́пкие напи́тки мо́цныя напі́ткі (напо́і).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Qui bibit immodice vina, venena bibit

Хто не ў меру п’е віно, той п’е атруту.

Кто не в меру пьёт вино, тот пьёт яд.

бел. Вада жывіць, а гарэлка губіць. Хмель не вада ‒ чалавеку бяда. Хто гарэлку любіць, той сам сябе губіць.

рус. Много пить ‒ себе вредить. Бочка вина ядом полна.

фр. Se noyer dans le vin (Утопиться в вине).

англ. There is poison in good wine (В хорошем вине есть яд).

нем. Das viele Trinken führt zum Hinken (Обильное питьё ведёт к хромоте). Wer allezeit säuft und schlemmt, behält zuletzt sein ganzes Hemd (Кто системно пьёт и кутит, в конце концов теряет последнюю рубашку).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

пи́ща ж.

1. е́жа, -жы ж.; (съестные припасы) харч, род. ха́рчу м.; (корм) корм, род. ко́рму м.; (кушанье) стра́ва, -вы ж.; яда́, род. яды́ ж.; (питание) харчава́нне, -ння ср.;

здоро́вая пи́ща здаро́вая е́жа;

лёгкая пи́ща лёгкая е́жа;

мясна́я пи́ща мясна́я е́жа, мясны́ харч;

пи́ща живо́тных корм жывёл;

горя́чая пи́ща гара́чая стра́ва;

пи́ща и питьё яда́ і піццё;

приго́дный для пи́щи прыго́дны для яды́;

употребля́ть в пи́щу е́сці, ужыва́ць як е́жу (для яды́);

2. (вещества, питающие организм) пажы́так, -тку м.;

пи́ща расте́ний пажы́так раслі́н;

3. перен. пажы́так, -тку м., пажы́ва, -вы ж.;

духо́вная пи́ща духо́ўны пажы́так;

пи́ща для ума́ пажы́так для ро́зуму;

дава́ть пи́щу чему́-л. перен. дава́ць пажы́ву чаму́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)