пигме́й прям., перен. пігме́й, -ме́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пигмей

Том: 24, старонка: 299.

img/24/24-299_1651_Пигмей.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пігме́й м., прям., перен. пигме́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пігмей ’карлік’, ’прадстаўнік карлікавых плямёнаў Афрыкі, Азіі і Акіяніі’ (ТСБМ), ст.-бел. пигмей ’карлік’ (XVII ст.) са ст.-польск. Pigmej, якое з лац. pygmaeus < ст.-грэч. πυγμαῑος ’велічынёй з кулак’ (Булыка, Лекс. запазыч., 126; Фасмер, 3, 259).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)