пехаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пехаці́нскі пехаці́нская пехаці́нскае пехаці́нскія
Р. пехаці́нскага пехаці́нскай
пехаці́нскае
пехаці́нскага пехаці́нскіх
Д. пехаці́нскаму пехаці́нскай пехаці́нскаму пехаці́нскім
В. пехаці́нскі (неадуш.)
пехаці́нскага (адуш.)
пехаці́нскую пехаці́нскае пехаці́нскія (неадуш.)
пехаці́нскіх (адуш.)
Т. пехаці́нскім пехаці́нскай
пехаці́нскаю
пехаці́нскім пехаці́нскімі
М. пехаці́нскім пехаці́нскай пехаці́нскім пехаці́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пехаці́нскі пехоти́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пехаці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пехацінца; прызначаны для пехацінца. Мне бачна ўся калона палонных. Яна страціла вайсковы выгляд: у каго цераз плячо шынельная скатка, хто нясе пад пахай ватоўку, сям-там відаць пехацінская ці кавалерыйская шапка. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пехаці́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Ваеннаслужачы пяхоты.

|| прым. пехаці́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пехоти́нский пехаці́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)