пескары́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пескары́й |
пескары́і |
| Р. |
пескары́я |
пескары́яў |
| Д. |
пескары́ю |
пескары́ям |
| В. |
пескары́я |
пескары́яў |
| Т. |
пескары́ем |
пескары́ямі |
| М. |
пескары́і |
пескары́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пескары́й м., зоол. пескоро́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пескары́й, ‑я, м.
Перапончатакрылае насякомае, якое водзіцца ў норах на пясчаных масівах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)