перыферы́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перыферы́я
Р. перыферы́і
Д. перыферы́і
В. перыферы́ю
Т. перыферы́яй
перыферы́яю
М. перыферы́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перыферы́я, -і, ж.

1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных.

Працаваць на перыферыі.

2. Частка чаго-н., аддаленая ад цэнтра (спец.).

П. сятчаткі вока.

|| прым. перыферы́йны, -ая, -ае і перыферы́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перыферы́я ж., в разн. знач. перифери́я;

працава́ць на ~ры́і — рабо́тать на перифери́и;

суадно́сіны ~ры́і і цэ́нтра — соотноше́ние перифери́и и це́нтра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перыферы́я, ‑і, ж.

1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных. Працаваць на перыферыі. □ — Тавары вязём, поўны кузаў тавараў, усё па накладной. З цэнтра на перыферыю, — не міргнуўшы вокам, адказаў Дарафееў. «Звязда».

2. Спец. Аддаленая ад цэнтра частка чаго‑н. Нервовая перыферыя.

[Ад грэч. periphéreia — акружнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыферыя

т. 12, с. 322

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перыферы́я ж. у розн. знач. Periphere f -, Rndgebiet n -(e)s; Provinz [-´vınʦ] f -;

ён пае́хаў на перыферы́ю er ist in die Provnz gefhren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перыферы́я

(гр. periphereia = акружнасць)

1) ускраіна, аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы ў адрозненне ад цэнтральных;

2) аддаленая ад цэнтра частка чаго-н. (напр. нервовая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыферы́я

(гр. periphereia = акружнасць)

1) аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы ў адрозненне ад цэнтральных (напр. працаваць на перыферыі);

2) аддаленая ад цэнтра частка чаго-н. (напр. нервовая п.);

3) інф. абсталяванне і прыстасаванні, якія адносяцца да камп’ютэра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перифери́я перыферы́я, -ры́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peryferie

мн. перыферыя, ускраіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)