перыка́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перыка́рд
Р. перыка́рда
Д. перыка́рду
В. перыка́рд
Т. перыка́рдам
М. перыка́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перыка́рд м., анат. перика́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перыка́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Знешняя абалонка сэрца.

[Ад грэч. perí — вакол і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перыкард 10/157

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перыка́рд

(гр. perikardios — які знаходзіцца вакол сэрца)

знешняя абалонка сэрца; калясардэчная сумка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перика́рд анат. перыка́рд, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перы...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «каля», «вакол», напрыклад: перыгелій, перыкард.

[Ад грэч. perí — каля, вакол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

osierdzie

osierdzi|e

н. анат. калясардэчная сумка; перыкард;

zapalenie ~a мед. перыкардыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)