перыдаты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перыдаты́т
Р. перыдаты́ту
Д. перыдаты́ту
В. перыдаты́т
Т. перыдаты́там
М. перыдаты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перыдаты́т, -ту м., мин. перидоти́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перыдатыт 8/413

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перыдатыт

т. 12, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перыдаты́т

(фр. peridotite)

глыбінная магматычная горная парода, якая складаецца пераважна з алівіну і піраксену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перидоти́т мин. перыдаты́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)