першакла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань першага класа.

|| ж. першакла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першакла́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першакла́снік першакла́снікі
Р. першакла́сніка першакла́снікаў
Д. першакла́сніку першакла́снікам
В. першакла́сніка першакла́снікаў
Т. першакла́снікам першакла́снікамі
М. першакла́сніку першакла́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

першакла́снік м. первокла́ссник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

першакла́снік, ‑а, м.

Вучань першага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першакла́снік м. Schúlanfänger m -s, -, Schüler der érsten Klásse, Érstklässler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

первоклассник першакла́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schúlanfänger

m -s, - першакла́снік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перша...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які адносіцца да чаго-н. першага па ліку, напр.: першакласнік, першамайскі;

2) самы ранні, які дзейнічае раней за іншых, напр.: першадрукар, першапраходца;

3) самы лепшы ў якіх-н. адносінах, напр.: першакласны, першагатунковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўме́ру, прысл.

Разм. Больш, чым трэба, чым патрабуе мера. Росцік Шыпулька, няўмеру худзенькі і вельмі ўжо жвавенькі першакласнік, падказаў тэхнічцы, што гэтыя малыя яшчэ не вучні. Кулакоўскі. [Сабака], відаць, няўмеру асмялеў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pierwszak

м.

1. школьн. першакласнік;

2. студ. жарг. студэнт-першакурснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)