пе́рша

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пе́рша - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перша

Том: 24, старонка: 259.

img/24/24-259_1427_Перша.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Пе́рша ’перш-наперш’ (паст., Сл. ПЗБ), ’раней’ (беласт., Сл. ПЗБ; дзярж., Нар. сл.; Карскі, Труды; калінк., З нар. сл.; Бяльк.), прыслоўе, утворанае ад прыметніка *pьrvъ і суф. ‑ě ў польскім варыянце pierwsz‑ě, з якога і было запазычана.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перша...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які адносіцца да чаго-н. першага па ліку, напр.: першакласнік, першамайскі;

2) самы ранні, які дзейнічае раней за іншых, напр.: першадрукар, першапраходца;

3) самы лепшы ў якіх-н. адносінах, напр.: першакласны, першагатунковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перша...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «першы», «першасны», напрыклад: першакурснік, першааснова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перш (цирковой снаряд) перш, род. пе́рша м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

initial​2 [ɪˈnɪʃl] adj. (перша)пачатко́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teething troubles [ˈti:ðɪŋˌtrʌblz] n. pl. перша пачатко́выя ця́жкасці (у чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Quéllenstudium

n -s, -di¦en вывучэ́нне (перша)крыні́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Першапа́шніца ’цяля, якому адзін год і якое да гэтага не хадзіла на пашу’ (івац., ЖНС). З перша‑ і ’пастцы < пасці ’пасвіць’ (гл.) і суф. -іца.⇉’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)