перуа́нцы, ‑аў; адз. перуанец, ‑нца, м.; перуанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. перуанкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Перу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перуанцы

т. 12, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перуа́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перуа́нка перуа́нкі
Р. перуа́нкі перуа́нак
Д. перуа́нцы перуа́нкам
В. перуа́нку перуа́нак
Т. перуа́нкай
перуа́нкаю		 перуа́нкамі
М. перуа́нцы перуа́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перуа́нец,

гл. перуанцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перуа́нка,

гл. перуанцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перуа́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перуа́нец перуа́нцы
Р. перуа́нца перуа́нцаў
Д. перуа́нцу перуа́нцам
В. перуа́нца перуа́нцаў
Т. перуа́нцам перуа́нцамі
М. перуа́нцу перуа́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)