перо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пасажырская платформа на вакзале.

|| прым. перо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перо́н перо́ны
Р. перо́на перо́наў
Д. перо́ну перо́нам
В. перо́н перо́ны
Т. перо́нам перо́намі
М. перо́не перо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перо́н м., ж.-д. перро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перо́н, ‑а, м.

Пасажырская платформе, каля якой спыняюцца паязды на чыгуначнай станцыі. Натоўп стаяў на другім пероне, каля цягніка, які збіраўся ісці ў Маскву. Галавач. Вэня Шпулькевіч [ш]пацыраваў на пероне пасажырскага вакзала і нецярпліва азіраўся. Поезд стаяў гатовы да адыходу. Чорны.

[Фр. perron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перон

т. 12, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перо́н м чыг Báhnsteig m -(e)s, -e;

на перо́не auf dem Báhnsteig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перо́н

(фр. perron)

пасажырская платформа 1 на чыгуначнай станцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Перо́н ’пасажырская платформа’ (ТСБМ). Праз рус. ці польск. мовы з франц. perron ’пад’езд, ганак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перо́н

(фр. perron)

пасажырская платформа на чыгуначнай станцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Перон Хуан

т. 12, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)