пе́рнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́рнікавы пе́рнікавая пе́рнікавае пе́рнікавыя
Р. пе́рнікавага пе́рнікавай
пе́рнікавае		 пе́рнікавага пе́рнікавых
Д. пе́рнікаваму пе́рнікавай пе́рнікаваму пе́рнікавым
В. пе́рнікавы (неадуш.)
пе́рнікавага (адуш.)		 пе́рнікавую пе́рнікавае пе́рнікавыя (неадуш.)
пе́рнікавых (адуш.)
Т. пе́рнікавым пе́рнікавай
пе́рнікаваю		 пе́рнікавым пе́рнікавымі
М. пе́рнікавым пе́рнікавай пе́рнікавым пе́рнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́рнікавы пря́ничный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перніка, звязаны з прыгатаваннем пернікаў. Пернікавы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Салодкае печыва на мёдзе, патацы або цукры з духмянымі прыправамі.

Мядовы п.

|| прым. пе́рнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пря́ничный пе́рнікавы;

пря́ничный цех конди́терской фа́брики пе́рнікавы цэх канды́тарскай фа́брыкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)