пермане́нт, -у, М -нце, м.

Завіўка, якая доўга трымаецца.

Зрабіць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пермане́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пермане́нт
Р. пермане́нту
Д. пермане́нту
В. пермане́нт
Т. пермане́нтам
М. пермане́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пермане́нт, -ту м., разг. пермане́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пермане́нт разг. пермане́нт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пермане́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Доўгатэрміновая завіўка валасоў. Прычоска-перманент. □ Да нас далучаецца Валя, прыгожая, досыць маладая жанчына з вялікімі сінімі вачыма і бялявымі завіткамі перманенту. Навуменка.

[Фр. permanent — пастаянны ад лац. permaneo — застаюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пермане́нт

(фр. permanente, ад лац. permanere = заставацца)

доўгатэрміновая завіўка валасоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пермане́нт-макія́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пермане́нт-макія́ж
Р. пермане́нт-макія́жу
Д. пермане́нт-макія́жу
В. пермане́нт-макія́ж
Т. пермане́нт-макія́жам
М. пермане́нт-макія́жы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)