перлі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перлі́тны |
перлі́тная |
перлі́тнае |
перлі́тныя |
| Р. |
перлі́тнага |
перлі́тнай
перлі́тнае |
перлі́тнага |
перлі́тных |
| Д. |
перлі́тнаму |
перлі́тнай |
перлі́тнаму |
перлі́тным |
| В. |
перлі́тны (неадуш.)
перлі́тнага (адуш.) |
перлі́тную |
перлі́тнае |
перлі́тныя (неадуш.)
перлі́тных (адуш.) |
| Т. |
перлі́тным |
перлі́тнай
перлі́тнаю |
перлі́тным |
перлі́тнымі |
| М. |
перлі́тным |
перлі́тнай |
перлі́тным |
перлі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перлі́тны спец. перли́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перлі́тны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Тое, што і перлітавы. Перлітны чыгун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перли́тный перлі́тавы, перлі́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)