пе́рл
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пе́рл |
пе́рлы |
| Р. |
пе́рла |
пе́рлаў |
| Д. |
пе́рлу |
пе́рлам |
| В. |
пе́рл |
пе́рлы |
| Т. |
пе́рлам |
пе́рламі |
| М. |
пе́рле |
пе́рлах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перл, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Тое, што і жэмчуг (уст.).
2. перан., чаго. Пра што-н. выдатнае, цудоўнае (высок., іран.).
Перлы паэзіі.
Перлы дасціпнасці.
3. Пра што-н. бязглуздае, недарэчнае і пад. (разм., іран.).
Не выступленне, а адны перлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перл прям., перен. перл, род. пе́рла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перл (род. пе́рла) м., прям., перен. перл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
перл м
1. уст (жамчужына) Pérle f -, -n;
2. перан іран Pérle f (музыкі, паэзіі і г. д.);
перл дасці́пнасці das ist ein Géistesblitz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перл
(фр. perle, ад лац. pema)
1) жэмчуг;
2) перан. што-н. выдатнае па сваіх якасцях (напр. перлы красамоўства).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Перл, пе́рлы, пэрлы ’жэмчуг’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Нас.), ст.-бел. перло, перла, пэрла ’тс’ (1398 г.) са ст.-польск. perła, якое са ст.-в.-ням. përle (Булыка, Лекс. запазыч., 141), дакладней з bërla, përala ’тс’, якія з вульгарнай латыні pirula < pernula ’маленькая груша’ < лац. perna ’груша’, ’у форме грушы’, італ. венецыянск. peroli, веранезск. piroli ’завушніца ў форме грушы’ (Фасмер, 3, 242; Васэрцыер, 170; Бязлай 3, 26).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)