перкутава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перкуту́ю перкуту́ем
2-я ас. перкуту́еш перкуту́еце
3-я ас. перкуту́е перкуту́юць
Прошлы час
м. перкутава́ў перкутава́лі
ж. перкутава́ла
н. перкутава́ла
Загадны лад
2-я ас. перкуту́й перкуту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перкуту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перкутава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перкуту́ю перкуту́ем
2-я ас. перкуту́еш перкуту́еце
3-я ас. перкуту́е перкуту́юць
Прошлы час
м. перкутава́ў перкутава́лі
ж. перкутава́ла
н. перкутава́ла
Загадны лад
2-я ас. перкуту́й перкуту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перкутава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перкутава́ць сов. и несов., мед. перкути́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перкутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Зрабіць (рабіць) перкусію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перкутава́ць

(лац. percutere = удараць, пастукваць)

рабіць перкусію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перкути́ровать сов., несов., мед. перкутава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)