передра́ть сов.

1. (разодрать, изорвать, износить, истрепать всё, многое) разг. падра́ць, перадра́ць, перадзе́рці;

2. обл. (задрать, растерзать всех, многих — когтями) перадра́ць, перадзе́рці; (задавить, зарезать) перадушы́ць;

ко́ршун передра́л кур каршу́н перадра́ў (перадзёр) курэ́й;

волк передра́л мно́го ове́ц воўк перадушы́ў мно́га аве́чак;

3. (выдрать, высечь всех, многих) разг. пералупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералупцава́ць сов., прост. (многих) пересе́чь, перепоро́ть, перестега́ть, передра́ть, перелупцева́ть, перелупи́ть, переколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пере́дранный

1. падра́ны, перадра́ны, перадзёрты;

2. перадра́ны, перадзёрты; пераду́шаны;

3. пералупцава́ны; см. передра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передира́ть несов.

1. разг. драць, дзе́рці;

2. обл. драць, дзе́рці, душы́ць;

3. разг. лупцава́ць; см. передра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)