Verbum

анлайнавы слоўнік

перашы́ек

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	перашы́ек	перашы́йкі
Р.	перашы́йка	перашы́йкаў
Д.	перашы́йку	перашы́йкам
В.	перашы́ек	перашы́йкі
Т.	перашы́йкам	перашы́йкамі
М.	перашы́йку	перашы́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перашы́ек, -ы́йка, мн. -ы́йкі, -ы́йкаў, м.

Паласа сушы, якая злучае два мацерыкі ці знаходзіцца паміж двума воднымі масівамі.

Суэцкі п.

|| прым. перашы́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перашы́ек, -шы́йка м., геогр. переше́ек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашы́ек, ‑шыйка, м.

Вузкая паласа зямлі, якая злучае часткі сушы (два мацерыкі ці мацярык з паўвостравам) або аддзяляе адзін водны масіў ад другога. Панамскі перашыек. Карэльскі перашыек. □ Машына ідзе па вузкім перашыйку, які аддзяляе возера.. ад мора. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашыек

т. 12, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перашы́ек м. геагр. Lándenge f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перашы́ек

1. Вузкая паласа зямлі паміж балотамі, азёрамі, лясамі, узгоркамі (БРС). Тое ж перашэ́ек, перашы́ена (Слаўг.).

2. Праліў паміж азёрным востравам і берагавой сушай (Слаўг.).

□ вул. Перашыек або Карэльскі Перашыек (1939—1940) у в. Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Карэ́йскі перашы́ек