перашрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перашрубо́ўваю перашрубо́ўваем
2-я ас. перашрубо́ўваеш перашрубо́ўваеце
3-я ас. перашрубо́ўвае перашрубо́ўваюць
Прошлы час
м. перашрубо́ўваў перашрубо́ўвалі
ж. перашрубо́ўвала
н. перашрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перашрубо́ўвай перашрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перашрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перашрубо́ўваць несов. переви́нчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

1. Зашрубаваць нанава.

2. Шрубуючы, сапсаваць нарэзку.

|| незак. перашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перашрубо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перашрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да перашрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перашрубоўваць — перашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)