перацырава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перацыру́ю перацыру́ем
2-я ас. перацыру́еш перацыру́еце
3-я ас. перацыру́е перацыру́юць
Прошлы час
м. перацырава́ў перацырава́лі
ж. перацырава́ла
н. перацырава́ла
Загадны лад
2-я ас. перацыру́й перацыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перацырава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перацырава́ць сов., в разн. знач. перешто́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Зацыраваць усё, многае. Перацыраваць усе панчохі.

2. Зацыраваць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перешто́пать сов.

1. (всё, многое) перацырава́ць, пацырава́ць;

2. (заново) перацырава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацыро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перацыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перацырава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перацыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)