перахо́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перахо́п |
перахо́пы |
| Р. |
перахо́пу |
перахо́паў |
| Д. |
перахо́пу |
перахо́пам |
| В. |
перахо́п |
перахо́пы |
| Т. |
перахо́пам |
перахо́памі |
| М. |
перахо́пе |
перахо́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
interception [ˌɪntəˈsepʃn] n.
1. перахо́п, перахо́пліванне
2. падслухо́ўванне, падслу́хванне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
intercept
[,ɪntərˈsept]
1.
v.t.
1) перахапля́ць (ліст, пасланца́)
2) перасяка́ць
3) затры́мваць; перайма́ць
4) за́сьціць, засланя́ць сабо́ю
2.
n.
перахо́п -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przejęcie
н.
1. перахоп, перахват;
przejęcie listów — перахват пісьмаў;
2. праніклівасць, усхваляванасць;
mówił z ~m — ён гаварыў пранікліва (усхвалявана)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)